-
1 wyrwać kogoś śmierci
спасти́ кому́-л. жизнь (кого́-л. от сме́рти) -
2 wyrwać
глаг.• выдернуть• вырвать• вырывать• вытягивать• выхватить• выхватывать• извлекать• поднимать• похищать• прерывать• рвать* * *1) pot. wyrwać (poderwać) разг. подцепить, снять2) wyrwać вырвать, выхватитьznaleźć (czas) разг. вырвать (время)zwymiotować разг. вырвать (стошнить)* * *wyrw|ać\wyrwaćie, \wyrwaćij, \wyrwaćany сов. 1. вырвать;2. разг. (pomknąć) вырваться, помчаться;● \wyrwać z kontekstu вырвать из контекста; \wyrwać ze snu внезапно разбудить;
\wyrwać kogoś śmierci спасти кому-л. жизнь (кого-л. от смерти);\wyrwać ucznia (do tablicy) разг. вызвать ученика (к доске)
* * *wyrwie, wyrwij, wyrwany сов.1) вы́рвать2) разг. ( pomknąć) вы́рваться, помча́ться•- wyrwać ze snu
- wyrwać kogoś śmierci
- wyrwać ucznia
- wyrwać ucznia do tablicy
См. также в других словарях:
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wyrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrywaćam, wyrywaća, wyrywaćają, wyrywaćany {{/stl 8}}– wyrwać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, wyrywaćrwę, wyrywaćrwie, wyrywaćrwij, wyrywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego